سواره ایلخانی‌زاده در سال ۱۳۱۶ در روستای تُرجان، از توابع شهرستان سقز به دنیا آمد. زمانی که او تنها دو سال داشت، خانواده اش از روستای ترجان به روستای قره گویز یکی دیگر از توابع همین شهرستان نقل مکان می‌کنند.
به گزارش کردپرس؛ سواره مدرک دیپلم خود را در شهر تبریز گرفت و برای تحصیلات تکمیلی در رشته حقوق قضایی به تهران می‌رود و درسال ۱۳۴۷ موفق به اتمام تحصیلات خود میشود. سواره به دلایلی در سال ۱۳۴۳ به مدت ۶ ماه در زندان قزل قلعه تهران زندانی میشود.
ایلخانی زاده متخلص به کاک سواره» در سال ۱۳۴۶ در قسمت کردی رادیو تهران مشغول به کار میشود و در زنجیره برنامه‌های ادبی-اجتماعی ضمن نقدهای ادبی، داستان‌های کوتاهی را نیز ارائه می‌کند. اما مرگ او را مجال نمی‌دهد و در سال ۱۳۵۴ در حالی که کمتر از ۳۸ سال داشت بر اثر حادثهٔ تصادف در تهران درگذشت. پس از فوت، پیکر کاک سواره را به روستای حمامیان بوکان می‌آورند و در گورستان همان روستا دفن می‌کنند.
آثار و اشعار
به باور برخی از شاعران و نویسندگان کرد سواره ایلخانی زاده پدر شعر کوردی نو در ایران شناخته میشود و از او به عنوان شاعری نوگرا یاد میشود، اما در قالب شعر کلاسیک نیز آثاری ناب نیز از سواره به جا مانده است که پیره هه‌ڵۆ»، یکی از آن‌ها است.
یکی از اشعار بسیار معروف او پیره هه‌لو» نام دارد البته در کنار این شعر، شعر شار» نیز شهرت فراوانی دارد. پیره هه‌لو» از یکی از اشعار الکساندر پوشکین شاعر و نویسندهٔ روسی سبک رومانتیسیسم الهام گرفته شده که سواره آن را بازسرایی کرده است.
چندین کتاب و مجموعه اثار ایلخانی زاده از جمله مجموعه آثار وی تحت عنوان شه نگه سوار» در سال های اخیر چاپ و منتشر شده است.
دو بیت پایانی شعر پیره هه‌لو
ژینی کورت و به هه‌لویی مردن / نه‌ک په‌نا بو قه‌لی روو ره‌ش بردن/
لای هه‌لوی به‌رزه‌فری به‌رزه مژی / چون بژی خوشه نه‌وه‌ک چه‌نده بژی
شیرکو بیکس شاعر معروف کورد در گفت وگوی خود با مجله سروه که در شماره ۶۸ این مجله منتشر شد، در خصوص کاک سواره می‌گوید:
سواره ایلخانی زاده در شعر نو کردی در ایران راهی تازه را در پیش گرفته است و به نظر من مهم‌ترین ویژگی شعر سواره در این است که بازگو کننده سخنان دیگران نبود، سایه این و آن نبود و تنها خودش بود.
یادداشت/ فردین مصطفایی
درباره این سایت